Je mag ervan uitgaan dat de basis van elk mens wordt gelegd in de opvoeding, meestal door de ouders en vervolgens de school. Verder zal de plaats waar men opgroeide, de buurtschap, dorp of stad ook mee spelen. Ten slotte het tijdsbeeld waarin het kind volwassen probeert te worden maakt de vorming en hoe men zich verder ontwikkeld kompleet.
Zelf ben ik tijdens de 2e wereldoorlog geboren en ik kan me de tijd van de wederopbouw in de jaren 50 van de vorige eeuw nog goed herinneren. Ook nog
oudere gebruiken en belevenissen zijn mij, uit de verhalen van oudere mensen destijds, bijgebleven. Vandaar dat ik het eerste deel van deze website reserveer om te beschrijven hoe de mensen in die jaren woonden, leefden en werkten. Kortom, over tradities, gebruiken
en het dagelijkse leven in de jaren vijftig, zie Jeugdherinneringen 1 tot en met Vakwerkhuizen.
Naar ik hoop, niet alleen interessant voor ouderen maar wellicht ook voor jonge mensen, immers uit het verleden
is het heden ontstaan…
De meeste stukjes komen voort uit mijn eigen herinneringen. Als ik andere bronnen heb geraadpleegd staat dat keurig onder het betreffende stukje aangegeven. Ik ga er van uit dat u dat ook doet, mocht u mijn stukjes en bedenksels willen overnemen.
Tenslotte heb ik op deze website ruimte gereserveerd voor korte stukjes, te beginnen bij Wie ben ik? Zonder bewust te observeren heb ik kennelijk een gevoelige antenne, die niet alleen nauwkeurig ontvangt, maar ook vast legt wat er om me heen gebeurt. Gebeurtenissen die mij raken, die ik bewonder,
of waar ik me aan stoor, probeer ik op een luchtige manier samen te vatten. Ik voel me dan ook meer iemand die beschouwt dan een dichter. Daarom noem ik deze stukjes geen gedichten maar bedenksels.
Hoe dan ook, ik hoop hiermee een rustpuntje te
creëren in het jachtige leven van alledag.
Wiel Rouland